In een recent interview met Thierry Baudet geeft de charismatische Nederlandse oppositieleider zijn kijk op de boerenprotesten en wat er achter het draconische anti-landbouwbeleid van de regering schuilgaat.
Vorige week gaf de leider van het Nederlands Forum voor Democratie (FvD), Thierry Baudet, een kort (15 min) interview aan Roman Balmakov van Epoch Times waarin hij de aanhoudende boerenprotesten besprak. Als je onze veelbesproken ‘rechts-populist’ niet kent, is dit een goede introductie. Baudet spreekt uitstekend Engels en is zeer welbespraakt.
Ik stond ambivalent tegenover Baudet toen hij zo’n vijf jaar geleden op het toneel verscheen. Het feestplatform was beslist een allegaartje. Ik zag een Kamerdebat over de afschaffing van de stockdividendbelasting waarin hij als dilettant overkwam. Tijdens de pandemie kwamen Baudet en zijn FvD-collega’s echter naar voren als luidruchtige critici van de lockdowns en andere aspecten van de pandemische maatregelen van de overheid. Ik heb een aantal interviews met Baudet bekeken en je kon zien dat hij zich had ontwikkeld tot een formidabele oppositiefiguur, minder brutaal en grillig, bedachtzamer en serieuzer.
In dit interview maakt Baudet enkele interessante observaties, misschien wel het meest opvallende dat de draconische nieuwe maatregelen gericht waren op een demografie (boeren) met een sterke gehechtheid aan culturele identiteit en plaats; veel van hun boerderijen waren familiebedrijven met meerdere generaties. Deze mensen, geworteld in het land, stelt Baudet, zijn niet “postmodern, postnationaal, posthistorisch” en vormen als zodanig “een bedreiging voor de postterritoriale, postidentitaire agenda van de globalist”.
Verderop in het interview noemt Balmakov een recent nieuwsbericht waarin wordt aangekondigd dat voormalige landbouwgrond in de provincie Flevoland zal worden gebruikt voor de bouw van een opvangcentrum voor immigranten en vluchtelingen. Baudet probeert gelukkig geen rechte lijn te trekken tussen de toe-eigening van landbouwgrond en de bouw van immigrantenwoningen, maar het geeft hem wel de kans om te ventileren over het onderwerp massamigratie.
Als je bekend bent met Marine Le Pen of Victor Orbán of andere Europese rechtse populisten, zal Baudets conservatieve nationalisme je bekend in de oren klinken. Gebruiken Europese elites massa-immigratie om de nationale identiteit te ondermijnen als onderdeel van een campagne om de moderne natiestaat te ontmantelen? Er is indirect bewijs dat suggereert dat het wel eens een bewuste strategie kan zijn, en het is op zijn minst een vraag die gesteld moet worden. Gebruiken Europese elites massa-immigratie om de nationale identiteit te ondermijnen als onderdeel van een campagne om de moderne natiestaat te ontmantelen?
Er is indirect bewijs dat suggereert dat het wel eens een bewuste strategie kan zijn, en het is op zijn minst een vraag die gesteld moet worden. Gebruiken Europese elites massa-immigratie om de nationale identiteit te ondermijnen als onderdeel van een campagne om de moderne natiestaat te ontmantelen? Er is indirect bewijs dat suggereert dat het wel eens een bewuste strategie kan zijn, en het is op zijn minst een vraag die gesteld moet worden.
Zulke vragen, zulke beroepen op de nationale en culturele identiteit, zijn in het Europa van vandaag natuurlijk buiten de schijnwerpers. Baudet en de FvD zijn niet welkom in beschaafd gezelschap. In de nasleep van landelijke gemeenteraadsverkiezingen eerder dit jaar riep de leider van de Nederlandse Groene Partij, Jesse Klaver, een fervent voorstander van Oekraïne, op tot uitsluiting van de FvD van elke gemeenteraad die coalities bestuurt, een opmerkelijk onliberale eis. Enkele van de meest luidruchtige aanvallen op de FvD, die suggereren dat ze extremisten en fascisten zijn, worden uitgevoerd door dezelfde mensen die Oekraïense vlaggen hebben toegevoegd aan hun Twitter- en Facebook-profielen, zo typerend voor de gedegradeerde, performatieve politieke cultuur van onze tijd.
Tijdens het ergste van de Covid-inperkingsijver, toen de experimentele injecties zo’n vluchtig probleem werden, toen we werden geconfronteerd met een opkomende QR-codemaatschappij, hadden we het geluk om uitgesproken stemmen te hebben, zoals van de FvD, evenals anderen, in ons parlement, de manipulatieve en misplaatste strategie van de regering uitroepend. Tegelijkertijd heb ik wel wat bedenkingen bij Baudet. Hij is briljant in de oppositie, maar retorisch neigt hij meer naar het prediken tot de bekeerden dan naar het winnen van nieuwe zielen. Zijn analyse van Klaus Schwab en het WEF kan reductionistisch zijn.
Zijn ideeën over het uithakken van een zelfbesturende enclave voor gelijkgestemde zielen, Forumland genaamd, komen over als utopisch. Ik vind meer weerklank bij het linkse populisme van de Duitse Sahra Wagenknecht, die volgens mij meer verstand heeft van economische vraagstukken (helaas hebben we zulke linkse populisten hier in Nederland niet). Waar ik me wel volledig mee kan identificeren is de onvermoeibare oppositie van de partij tegen de EU en hun oproep tot een broodnodige Nexit.
Het is in ieder geval ondenkbaar dat Baudet en de FvD in de huidige omgeving ooit zouden mogen deelnemen aan een coalitieregering. Mogen ze dus lang leven en voorspoedig zijn als principiële tegenstand, totdat de dingen veranderen, zoals ze uiteindelijk zullen doen.