State of Control: slaven van het systeem. Langzaam maar zeker begint een (klein) deel van de bevolking in te zien dat er grote veranderingen gaande zijn. Net bekomen van de coronaschrik ligt een nieuwe dreiging op de loer. Deze keer geen virus die het op onze gezondheid heeft gemunt, nee het is een aanval op onze harde munt.
State of Control: slaven van het systeem. De euromunt, bestaande uit muntjes en flappen in onze portemonnee. Hoewel minder waard geworden ten opzichte van de dollar is de euro nog altijd een gewild betaalmiddel in de winkels. Naast het gemak van de betaalpas of creditkaart is het altijd handig om cashgeld op zak te hebben ingeval er pinstoringen zijn. Ook zijn korte stroomonderbrekingen een hindernis als je geen contanten hebt.
Gezond geld
Toch worden we gedwongen om meer digitaal te betalen. Zelfs de banken roepen dat contant geld gevaren met zich meebrengt. Een dikke kontzak nodigt uit om een tik op de kop te krijgen van een straatrover en pinautomaten zijn een gevaar voor omwonenden vanwege de kans op plofkraken. Daarnaast is cashgeld geliefd onder criminelen. Het feit dat we anoniem kunnen betalen, en dus kunnen witwassen met cashgeld, is voor belerende politici een reden om te waarschuwen voor de gevaren van cashgeld.
Hoewel, ook digitaal gaat een crimineel er mee aan de haal. Het is m.i. een onzinverhaal om voor onze veiligheid cashgeld maar af te schaffen. Lijkt sterk op het verplicht stellen van de corona-QR-app toen we tijdens corona moesten aantonen dat we “gezond” waren en toegang kregen. Gaan we dan straks onze identiteit verbinden aan de digitale euro(CBDC) om aan te tonen dat ons geld “gezond” is? Gezond in de zin van ‘goed’ uitgegeven, dus niet aan ‘foute’ aankopen.
Systeemcrisis
Digitaal geld is programmeerbaar en kan slim worden gekoppeld aan diverse producten in de supermarkt, mits voorzien van sticker met QR-code. Volgens insiders is de komst van digitaal geld niet meer te stoppen. Let wel, de CBDC is anders dan onze verplichte digitale bankrekening. Private banken geven fiduciair geld uit dat berust op het vertrouwen dat de bevolking heeft in de overheid of centrale bank. De CBDC is een digitaal betaalmiddel van de ECB met een rekeneenheid en waarde opslag.
Het wordt opgeslagen, overgedragen en verzonden door digitale betalingssystemen. De invoering van de CBDC zal heel geleidelijk gebeuren en eerst bestaan naast het bestaande fiduciair geldsysteem. Dat is althans de toezegging van politieke en monetaire beleidsmakers. Een bedenkelijke ontwikkeling omdat op deze manier politieke en monetaire belangen verstrengeld raken. Toevallig nu de mondiale schuldenberg tot onaanvaardbare hoogte is gestegen en dreigt te imploderen. Een financiële systeemcrisis lijkt onontkoombaar en daarom moet een nieuw systeem ons redden van de monetaire ondergang.
Net als bij een gezondheidscrisis is het ook bij een monetaire crisis zaak om vooral de instructies van de overheid te volgen, want de overheid zorgt graag voor ons. Is het niet om onze gezondheid(WHO/VN/WEF) dan wel om ons geld(IMF/BIS/WEF/ECB). Een goede reden om op onze hoede te zijn en te waken voor onze zelfbeschikking en zelfredzaamheid om geen slaaf van het systeem te worden. Er zijn volop redenen om waakzaam te zijn. Bekijk daarvoor deze documentaire “State Of Control” over de gevaren van digitale identiteit in combinatie met de CBDC.
Knoppen instellen
Als voormalig belastingambtenaar zag ik hoe de overheid steeds meer controle kreeg over onze financiën toen begin jaren tachtig via het internet de digitalisering z’n intrede deed bij de verschillende overheidsinstellingen. Via het online doen van de belastingaangifte of toeslagenaanvraag kon de Belastingdienst de nodige persoons- en inkomensgegevens verifiëren.
“Makkelijker kon de Belastingdienst het niet maken.” Hiermee zijn we afhankelijk geworden van centrale digitale controle waarbij de overheid aan de knoppen draait. De toeslagenaffaire was een ‘goed’ voorbeeld om te zien hoe verkeerd dat kon gaan. Een handjevol medewerkers van de Belastingdienst(onder wie ondergetekende) hadden al vanaf 2006 gewaarschuwd dat het toeslagensysteem ongepast was voor een innende overheidsinstantie.
Bij controles door systemen worden de knoppen ingesteld door beleidsmakers. Vervolgens worden medewerkers geconfronteerd met afwijkende situaties in de praktijk die tot onzorgvuldigheden leiden. Door beleidsmakers weg gewoven als zijnde onoverkomelijk in een tijd van digitaal werken. En de overheid voert uit wat de politiek opdraagt.
Digitale slaaf
Toevallig begon de toenmalige staatssecretaris in 2015 met een reorganisatie van de Belastingdienst waarbij 5.500 oudere (kritische) medewerkers vroegtijdig, verspreid over 4 kalenderjaren, vriendelijk de deur werd gewezen. Door ondergetekende dankbaar aanvaard. De reden dat ik deze opvallende ‘ontslagronde’ aanhaal is omdat ik voorzie dat overheden op meer fronten overgaan tot digitale controles. Met digitale apps, maar ook camera’s op straat.
‘Voor onze veiligheid.’ Het is maar hoe je het wil zien. Als individu vind ik dit een walgelijke ontwikkeling. Zijn al die apps op onze smartphones echt voor onze veiligheid? Natuurlijk zijn die scanpoortjes en camera’s mooi makkelijk. Natuurlijk is het bijdragen aan een schoner milieu via je sociale creditscore een “goeie klimatologische maatregel,” hoewel ik ‘m voor het klimaat onlogisch vind.
Ach, ik vergeet dat we collectief ons milieu en de wereld moeten redden en ons eerbiedig moeten onderwerpen aan het systeem. Lang leve de moderne digitale slaaf. Mag ik nu alvast een excuus van onze Minister President?
Steun OnsNieuws
Via paypal
IBAN:ES0900730100550594088873
BIC: OPENESMMXXX
Dank bij voorbaat voor uw steun