Rutte had maar een opdracht

Na meer dan 2 jaar Coronaproject, ook wel het Nieuwe Normaal, ook wel Building Back Better of The Great Reset genoemd, is duidelijk dat onze premier Rutte een heilige opdracht heeft aangenomen: Nederland tot gidsland maken voor het omgooien van de Nederlandse economie en samenleving om een technocratische, op global stakeholder capitalisme en transhumanistische visie gebaseerde Nieuw Normaal of beter gezegd New World Order te scheppen. Met Mark Rutte heeft Nederland het Paard van Troje in het torentje.

Volgens NOS-journalist en ‘debunker’ Rudy Bouma is dat allemaal onzin. Er is geen plan, dingen gebeuren gewoon. Mensen willen dingen zien die er niet zijn. Toch hebben velen in de afgelopen twee jaar de tijd goed besteed en internet afgezocht op aanwijzingen dat hier meer aan de hand is dan een wondere wereld van het toeval. We hoeven dat hier niet te herhalen. In nu ruim 500 op deze website geplaatste artikelen is daar al veel over gezegd.

Een component van de beïnvloeding en de vraag hoe mensen zo trouw kunnen zijn aan opdrachten en hun opdrachtgevers is hier nog onbesproken gebleven: de persoonlijke verheerlijking.

Mark Rutte, ‘eindbaas’ van het land dat gezien wordt als leidend in de Great Reset, werd in september 2019, dus tijdig voordat de opdracht begon, door Klaus Schwab over de bol geaaid. Dat gebeurde niet tijdens een bijeenkomst van het World Economic Forum in hun thuisbasis Davos, waarover verder in dit artikel meer.
In een introductiefilmpje werd Rutte neergezet als een ‘fietsende staatsman’, zelf rijdend in een twaalf jaar oude tweedehands Volvo en wekelijks een lesje gevend voor een school voor immigranten.

“Waar vind je zo’n minister-president in de wereld?“, vroeg Schwab zich retorisch af. Volgens Schwab manoeuvreren veel leiders op radar, “ze zenden signalen uit en ontvangen signalen terug“. In deze zin verschuilt zich de dedain van Schwab en zijn vrienden voor de democratie. Want dat is precies wat leiders moeten doen, samen met de burgers van het land sturing geven aan de ontwikkelingen.

Maar zo is Rutte niet, aldus Schwab. “U bent een man van het kompas, een man het heldere waarden, die deze waarden volgt. U bent een echte staatsman“, slijmde de WEF-voorman nog verder.

Anderen die onze premier met deze prijs voorgingen zijn de Canadese Justin Trudeau, de onlangs vermoorde Japanse Shinzō Abe, oud-president van de ECB Mario Draghi en inmiddels ook afgetreden premier van Italië, oud minister van buitenlandse zaken van de VS en decennia lang regeringsadviseur Henry Kissinger, toenmalige directeur van het IMF Christine Lagarde en in 2010 als eerste in de rij Klaus Schwab zelf.

Opvallend was dat deze vage prijs door diezelfde Klaus Schwab werd uitgereikt, maar niet namens het World Economic Forum, maar namens The Atlantic Council. Plaats van handeling niet Davos, maar Washington. Dat geeft de vervlechtingen aan tussen het zogenaamd louter economische WEF en de meer politiek-militair gedreven transatlantische Atlantic Council. Rutte die vervolgens het woord neemt, zet de bewieroking voort, maar dan over hemzelf.

Verder benadrukt hij dat deze prijs de transatlantische relatie vertegenwoordigt, om in klare taal te stellen, de dominantie van de VS via de NAVO van het Europese continent. Rutte benadrukt dat het nationale belang het best gebaat is bij internationale samenwerking.

Dat mag zo zijn, maar dan onder de voorwaarde dat die samenwerking gelijkwaardig is, en de samenwerking met de VS is dat geenszins. De oorlog in Oekraïne, zorgvuldig over vele jaren geprovoceerd, waarin Europa niet alleen willoos en belangeloos wordt gezogen, maar ook waarvoor zij door onze transatlantische ‘vriend’ wordt opgeofferd, is daarvan een voorbeeld. Iedereen herinnert zich nog het door Rusland onderschepte gesprek tussen toenmalige Amerikaanse staatssecretaris en coördinator van de Maidan-coup van 2014 Victoria Nuland en de Amerikaans ambassadeur in Oekraïne.

Het gesprek ging over de gewenste regeringssamenstelling na de coup. De ambassadeur sprak zijn zorg uit over de reactie vanuit de Europese Unie, waarop Nuland zei: “Fuck the EU”.

Europa is een pion in het mondiale schaakspel dat de VS speelt om haar wankelende macht kosten wat het kost te behouden. De Europese economie wordt daarvoor zonder wroeging verwoest. De voorwaarden voor de afbraak van onze economieën waren daarvóór al geschapen door onverantwoord leiderschap die de Europese staten met torenhoge schulden opzadelden. Het beleid verrijkte banken en veelal Amerikaanse investeerders.

Men lijkt nu geen andere uitweg meer te zien dan oorlog, onder de rook waarvan de gewenste reset kan plaatsvinden. Alle ellende die het gevolg is van decennia lang slecht Europees en Nederlands leiderschap kan nu in de schoenen van ‘de man in het Kremlin’ worden geschoven, nadat eerst een virus die eer toekwam.

De vervlechting van politiek, financiën, militair, media is eminent in alle van dit soort van gremia, of het nu deze Atlantic Council is, de Bilderberg Group, de WEF of de Trilateral Commission, overal vindt coördinatie plaats.

De grondlegger van de laatstgenoemde club was David Rockefeller, van diezelfde familie die ook het terrein onder het gebouw van de Verenigde Naties beschikbaar stelde. Wie zich afvraagt hoe het Covidproject zo wereldwijd kon worden uitgerold, moet maar even tijd besteden om de websites van deze machtige en vaak schimmige clubs bekijken.

Dan zal opvallen dat ze zich, zij het met verschillende accenten, allemaal met dezelfde thema’s bezighouden als gender, klimaat, inclusiviteit en gezondheid. En natuurlijk nu Oekraïne. De machtige Duitse mediagroep Bertelsmann, die veel Duitse media in handen heeft, is een belangrijke partner van de Atlantic Council.

The Atlantic Council, opgericht in 1961, is een van de vele ‘points of political coordination’ die de VS tot haar beschikking heeft om te zorgen dat het Europa dat zij bevrijdde (nadat de Russen Berlijn op de knieën hadden gedwongen) aangelijnd blijft.

Volgens haar website doet zij dat “via de documenten die het publiceert, de ideeën die het genereert, de toekomstige leiders die het ontwikkelt en de gemeenschappen die het opbouwt. De Atlantic Council geeft gestalte aan beleidskeuzes en strategieën om een vrijere, veiligere en welvarendere wereld tot stand te brengen.”

Momenteel worden onder Amerikaanse leiding alle drie de doelen afgebroken: onze westerse wereld wordt minder vrij, de politiek inzake Oekraïne van de VS en EU maken ons continent onveiliger en onze Europese economieën worden door de sancties tegen Rusland gesloopt.

Terug naar Mark Rutte. De onderlinge personele en inhoudelijke verwevenheid van talrijke ‘onschuldige praatclubs’ maken mondiale afstemming mogelijk. En zij die de gemaakte afspraken moeten uitvoeren krijgen een schouderklopje. En wie kan na de lovende woorden, in het hol van de transatlantische leeuw, een woord van kritiek uiten, een pleidooi houden voor behoud van eigen soevereiniteit?

Met Mark Rutte hebben wij het Paard van Troje in het torentje, een die de agenda’s van machtige derden uitvoert en daarmee de belangen van Nederland en haar inwoners grote schade toebrengt.