Ongehoord Nieuws wil geen boeren

Terwijl ON (Ongehoord Nieuws) afgelopen donderdag een boete kreeg voor het ‘niet naleven van de journalistieke code’, fileert tegelijkertijd Martin Bosma (PVV) in de Kamer op briljante wijze de netwerkcorruptie van de NPO door D66. “De staat en de omroep liggen (letterlijk) lepeltje-lepeltje in een hotelbed”, aldus Bosma.

En hij doelt daarbij niet op Ongehoord Nieuws, maar júíst op alle andere omroepen, dus behálve Ongehoord Nieuws. De complete versmelting van journalistiek en politiek kon niet duidelijker naar voren komen in dit interview, waarbij voormalige talkshow host Talitha Muusse aangeeft op welke wijze politieke sturing wordt gegeven en dat er van onafhankelijke journalistiek al heel lang geen sprake meer is bij de NPO. ‘Journalisten passen altijd wederhoor toe’, dat is de journalistieke code van de NPO. Gelooft u het nog als consequent maar één kant belicht wordt, de kant die de politiek graag wil zien?

𝘽𝙍𝙀𝘼𝙆𝙄𝙉𝙂📢📢#𝐎𝐩𝟏 heeft de 𝐣𝐨𝐮𝐫𝐧𝐚𝐥𝐢𝐬𝐭𝐢𝐞𝐤𝐞 𝐜𝐨𝐝𝐞 geschonden. #Op1 #Op1npo #Nieuwsuur #nosjournaal #rtlnieuws pic.twitter.com/QdRqKih6na

— Ester (@Ester90721164) July 2, 2022

Politieke inmenging bij de staatstelevisie, waar kennen wij dat van? Voor de hand ligt natuurlijk de DDR, waarbij de staatstelevisie in haar nadagen er werkelijk nog alles aan deed om het wakker geworden volk te misleiden. Kijkt u eens de film ‘Good bye Lenin!’ om te zien tot welke hilarische omstandigheden dit kan leiden. Hilarisch zijn ook de beelden van de Iraakse televisie waarbij, terwijl de tanks op de achtergrond Bagdad binnenrolden, een vol overtuiging sprekende minister van Defensie op de staatstelevisie verkondigde dat er helemaal niets aan de hand was.

Staatsinmenging in de media maakt diezelfde media chantabel en allesbehalve onafhankelijk. Zeker tijdens de coronacrisis was dit duidelijk. Toen de studio’s niet meer gevuld konden worden vanwege corona, regelde de staat dat de spreekbuis voor haar tafelgasten een uitzonderingspositie kregen, alsof tafelgasten immuun zijn. Het waren uiteraard wel tafelgasten die de overheidsreligie wisten te verkondigen.

Barbara Baarsma was een welkome afwisseling na maanden Ab Osterhaus, maar Barbara kon na één enkel (onbevestigd) telefoontje uit een bepaalde hoek het veld ruimen, ze noemt het 2 jaar later ‘bedreigingen’. Later regelde de staat dat de avondklok juist niet gold voor studiogasten; alsof zij geen virussen kunnen verspreiden in de nachtelijke uren en de rest van de bevolking wél. Ongevaccineerden waren heel soms welkom, maar kregen dan van ‘experts’ te horen dat ze zich uit naastenliefde moesten laten vaccineren.

We weten inmiddels hoever deze ‘experts’ ernaast zaten. De toenmalig verantwoordelijke minister Slob trok de zojuist afgekondigde bezuinigingen bij de NPO bij aanvang van de crisis weer ijlings in en schoof 19 miljoen euro die kant op, terwijl met publiek gevulde budget verslindende showprogramma’s juist niet meer mogelijk waren. Een jaar later kreeg de NPO 10 miljoen euro extra om juist ‘grote producties’ weer mogelijk te maken. Veel opzichtiger kunt u het niet hebben.

De kramp waarin de media nu verkeert begint een bedenkelijk niveau te krijgen. Terwijl de bevolking zich, in tegenstelling tot de coronatijd, in groten getale achter de boeren schaart, een vanuit staatsoogpunt onwenselijke wending, wordt u getrakteerd op een intense poging van de zittende media om de boeren als staatsgevaarlijk te framen.

Terwijl een 16-jarige boerenzoon zonder enige aanleiding door een politieagent wordt beschoten, gaat de aandacht uit naar het lot van de politieagent. Kunt u zich dat voorstellen bij een juwelier die zojuist beschoten is? De media die vooral aandacht heeft voor de overvaller die thuis zit en ‘waarmee het slecht gaat’?

Bij Nieuwsuur waren beelden van de schietpartij, nou ja, alleen een rijdende tractor enkele seconden vóór de schietpartij. U zult als kritische kijker maar een andere indruk krijgen als u het hele fragment bekijkt. Het filmfragment duurde 10 seconden, Nieuwsuur vertoonde minder dan een seconde. Hetzelfde gebeurde bij een Mercedes die met een getrokken pistool een halt werd toegeroepen; Nieuwsuur knipte exact dat deel weg waarbij de agent het pistool trok.

Waarom heeft nog geen enkel NPO-programma aandacht geschonken aan de constatering van Pieter Omtzigt dat de Kamer onwettig bezig is als het om de stikstofcijfers gaat? Waarom horen of lezen wij geen berichten dat de ‘stikstofkaart’ een verzinsel van het ministerie is, en het RIVM in een bijlage haar handen compleet aftrekt van deze stikstofkaart? Waarom worden boeren die juist niet het narratief van de overheid willen vertellen uit de uitzending geweerd? Waarom horen of zien wij geen reportages waarin de boeren aan het woord zijn bij Ongehoord Nieuws?

Denkt u nog altijd dat u ‘onafhankelijk nieuws’ krijgt voorgeschoteld door de NPO of kijkt u naar een one-man-show van de overheid?