Het kabinet wil dat de veiligheidsregio’s ruim 5600 extra crisisopvangplekken realiseren voor asielzoekers

Het kabinet wil dat de veiligheidsregio’s ruim 5600 extra crisisopvangplekken realiseren voor asielzoekers. Die plekken komen dan bovenop de 5500 extra crisisopvangplekken die eerder gevraagd werden en waarvan er inmiddels 5000 gerealiseerd zijn.

De belangrijkste taken van een ‘veiligheidsregio’ zijn het voorkomen en bestrijden van branden, het treffen van voorbereidingsmaatregelen op risico’s, rampen en crises, en tenslotte de coördinatie, beheersing en bestrijding van rampen en crises. Nederland telt 25 van deze regio’s.

Het is op zichzelf een goed teken dat het verantwoordelijke Ministerie van Justitie en Veiligheid de huidige toestroom van ‘vluchtelingen’ (ca. 1.000 per week) tot de categorie ‘rampen’ rekent. Het is immers moeilijk voor te stellen dat mensen die op de vlucht zijn, eerst maar eens zo’n 10 tot 15 grenzen passeren om veiligheid voor lijf en leden te vinden.

Dat is, op zijn zachtst gezegd, een nogal merkwaardige situatie. Ook is het merkwaardig dat straatarme vluchtelingen forse sommen geld op tafel kunnen leggen, teneinde door Afrikaanse en Arabische reisbureaus – al of niet in samenwerking met westerse importbureaus – getransporteerd te worden naar een land van keuze.

Naar verluidt, gaan er in Noordelijk Afrika al folders rond met daarin de meest lucratieve landen van aankomst, respectievelijk de hoogste sociale uitkeringen en sociale faciliteiten.

Nederland, althans het deel wat een inkomen ontleend aan de instroom van ‘vluchtelingen’, beroept zich vooral op het internationale vluchtelingenverdrag van de VN.

Dat verdrag van de Verenigde Naties bepaalt dat vluchtelingen en asielzoekers niet mogen worden teruggestuurd naar een land waar ze gevaar lopen. In dat verdrag staat echter niet dat vluchtelingen die al een groot aantal grenzen zijn gepasseerd, aan de Nederlandse grens niet geweigerd mogen worden.

Bijvoorbeeld omdat ons land al tot de dichtstbevolkte landen van de wereld behoort en eigenlijk ‘vol’ is. Zo ‘vol’ zelfs, dat een beetje ramp zoals de coronapandemie of een paar boeren op grote tractoren, onmiddellijk voor blinde paniek onder de bestuurders zorgt, die vervolgens met bloeddoorlopen ogen de dichtstbijzijnde camera’s en microfoons confisqueren voor een persoonlijk en van treurnis doortrokken relaas.

IND

Om de obstipatie in de afhandeling van deze uitkeringsvoorbereidende verzoeken (want anders kunnen we dit echt niet meer noemen) op te lossen, heeft de nieuwe directeur-generaal van de IND (Immigratie en Naturalisatie Dienst) in een interview met Trouw voorgesteld om alles wat zich vluchteling noemt gewoon een beetje vlotter door te laten.

Het is, volgens de nieuwe IND directeur, in asielzaken vaak lastig en tijdrovend om een besluit te nemen. “Misschien moeten we eerder zeggen: we geven het voordeel van de twijfel”, zegt Rhodia Maas. “We kunnen niet gaan sjoemelen in het proces, natuurlijk niet. Maar dit gesprek moeten we met elkaar voeren.”

Dat is nonsens; deze mevrouw moet eerst met zichzelf in gesprek of met een goede psychiater. De grenzen kunnen gewoon direct dicht en degenen die door dat circus in staat worden gesteld om geweldige salarissen uit de staatskas te trekken, kunnen gewoon werk zoeken bij een bedrijf wat zelf het geld verdient. Dat is er genoeg en het schijnt helemaal geweldig te zijn. Mevrouw Maas zou met name achter de kassa nog wel eens een groot succes kunnen blijken, gelet op haar voornaamste talent.

Het bijeen harken van geld.

In het eerste halfjaar van 2022 hebben zich 195.000 vluchtelingen in ons land gemeld. Er zijn eerlijk gezegd veel te weinig oorlogen voorhanden om dit aantal alleen voor Nederland te rechtvaardigen. Dan is er wat anders aan de hand en het is ergerlijk dat de nieuwe directeur van het IND dat niet als eerste op de agenda zet; “klopt deze ongekende instroom eigenlijk wel? Is er misschien iets anders aan de hand?”

Ook mevrouw Maas weet dat het gros van deze ‘vluchtelingen’ helemaal niet op de vlucht is, maar gewoon een beter leven zoeken waarin bij voorkeur een ander aan het werk gaat om in hun levensonderhoud en verdere comfort te voorzien.

Nederland is vol, loopt op alle terreinen vast; er kunnen niet meer mensen bij en zeker niet in dit tempo. We kunnen onze eigen bevolking niet eens huisvesten, laat staan een krappe 400.000 nieuwkomers per jaar. De overheid moet onmiddellijk stoppen met het financieren van dit circus en de internationale verdragen zonodig opzeggen.

Hef de staatsgereguleerde import van vluchtelingen op en laat de  vluchtelingenopvang particulier regelen, bijvoorbeeld door de leden van partijen die aandringen op vluchtelingenopvang. Zij kunnen  zich gewoon als ‘opvanger’ melden op Schiphol en huisvesting in hun eigen huizen regelen evenals de persoonlijke verzorging.

Die bereidheid is er: ik heb een programma op televisie gezien waarin Claudia de Breij, Freek de Jonge, Geert Mak en vele, vele andere BN’ers glunderend een vluchteling in huis namen. Dus zeg niet dat het niet kan…