Gender : EU verspilt belastinggeld aan drag queen-workshops

Gender – Het klassieke familiebeeld met getrouwde ouders en hun kinderen en de traditionele binaire rolpatronen zijn de EU al lang een doorn in het oog. Begin april dreigde de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, Hongarije met bezuinigingen op de EU-begroting.

Gender – De opgegeven reden was onder meer de Hongaarse omgang met de LHBT-gemeenschap genoemd, waarin de EU een “mogelijke schending van grondwettelijke beginselen” wil zien. Vorige week volgde Roberta Metsola (Malta) dit voorbeeld. De voorzitter van het Europees Parlement riep de lidstaten op om in een ander land gesloten huwelijken of geregistreerde partnerschappen tussen paren van hetzelfde geslacht te erkennen.

Tot nu toe is dit niet het geval geweest in zes landen, waaronder Polen, Letland en Roemenië. Terecht is nu bekend gemaakt dat de EU cursussen en workshops over genderheropvoeding financiert met enkele honderdduizenden euro’s. Het geld komt uit de geldpot van het jeugdprogramma Erasmus+ en ging naar projecten in heel Europa.

Brussel stelde het meeste belastinggeld, namelijk 62.690 euro, beschikbaar voor het “Beyond Gender Summer Camp”, dat vorig jaar in Göttingen plaatsvond. Volgens de organisatoren was het kamp in Nedersaksen gericht op “trans*, inter*, non-binaire en gender vragende jongeren”.

De organisatoren van het project “EUROPE – identities under (trans)formation: GENDER*X” in Salzburg (Oostenrijk) waren verheugd bijna 40.000 euro te ontvangen van het EU-jeugdprogramma Erasmus+. Omdat Stein de rol kreeg van EU-parlementslid Nicolaus Fest (AfD), die een overeenkomstige lijst onderzocht en beschikbaar stelde aan verschillende media, waaronder Breitbart en Junge Freiheit (JF). Hoe langer de lijst die Nicolaus Fest bijhoudt, hoe absurder de door de EU gefinancierde projecten worden.

In totaal heeft de EU meer dan 220.000 euro uitgegeven om deze en andere “drag”-projecten in Europa te ondersteunen. Daarnaast achtten de Eurocraten ook subsidies voor “LHBTQ-vriendelijke scholen in heel Europa” van 434.000 euro en een project ter ondersteuning van “queer migranten” van bijna 135.000 euro gerechtvaardigd. Om de onzin van deze subsidies te illustreren, verwees Fest naar een kinderboek over de ‘avonturen van homo-kangoeroes’.

Fest spreekt in het geval van dit kinderboek zelfs van ontoelaatbare financiering, aangezien de opvoeding van kinderen volgens bestaande verdragen een zaak is van de lidstaten, niet van de EU, zoals de AfD-politicus benadrukte.

Terwijl de meeste EU-lidstaten van mening zijn dat het opvoeden van kinderen in de eerste plaats de verantwoordelijkheid van de ouders is, geldt dit niet meer voor Duitsland, althans sinds het aantreden van de verkeerslichtcoalitie. De oude transseksuele wet wordt vervangen door een zogenaamd “zelfbeschikkingsrecht”. Onder het mom van bescherming en versterking van de kinderrechten willen de SPD, Groenen en FDP in de toekomst in de toekomst geslachtsveranderingen voor jongeren vanaf 14 jaar, zelfs tegen de wil van de ouders.

Dit kan dan worden vervangen door de beslissing van een familierechtbank als de rechters tot de conclusie komen, bijvoorbeeld na het horen van psychologen en andere deskundigen, dat het welzijn van het kind niet in gevaar komt door de geslachtsverandering. Zullen er nog rechters zijn die durven te oordelen in het belang van het kind en tegen de belangen van de LHBTQ-gemeenschap in?

Nadat de hervorming van de transseksuele wet in mei 2021 mislukte, zien de Groenen dringend actie: “We stellen daarom een ​​zelfbeschikkingswet voor die mensen in staat stelt vrij te leven.” Iedereen die in andere contexten zegt dat men niet vrij kan leven in Duitsland zal worden belasterd als een slons, een complottheoreticus, of erger.

De auteur Uwe Steinhoff werkt als hoogleraar bij de afdeling Politiek en Bestuurskunde aan de Universiteit van Hong Kong en beschreef de zelfbeschikkingswet die door het stoplicht in het regeerakkoord met de NZZ is verankerd als een wet die weliswaar een liberaal label, in werkelijkheid “diep ideologisch en autoritair” kan zijn.

Volgens Steinhoff sloot de wet in zijn vorige vorm de bestraffing uit van ouders “die de sterilisatie en verminking van hun kinderen voortdurend in de weg staan, wat wordt bevestigd door de transgender-ideologie”. Deze uitzondering is nu geschrapt, zodat zorgzame ouders kunnen worden gestraft met “een gevangenisstraf van maximaal een jaar of een boete” volgens de wil van de verkeerslichtcoalitie.

De deskundige vindt het ook twijfelachtig hoeveel de transgender-ideologie wordt nu ook op scholen gepromoot en citeert uit het regeerakkoord: “Om queer vijandigheid tegen te gaan, ontwikkelen we een departements overschrijdend nationaal actieplan voor de acceptatie en bescherming van seksuele en genderdiversiteit en voeren dit met financiële steun uit. We steunen onder meer de deelstaten bij het sensibiliseren van scholen en in het jeugdwerk.”

Steinhoff mist zowel een definitie van wat “queer” mensen zouden moeten zijn als het bewijs dat deze ongedefinieerde groep blootstaat aan “vijandigheid”. Steinhoff beschrijft het zogenaamde “derde geslacht” als “legale fictie, geen biologische realiteit”.

Terwijl politici en de media in Duitsland er alles aan doen om kinderen en jongeren met genderdysforie het gevoel te geven dat ze “in het verkeerde lichaam zijn geboren”, vindt er internationaal een heroverweging plaats. Het in Wenen gevestigde Instituut voor Medische Antropologie en Bio-ethiek (IMABE) publiceerde op 11 april 2022 een artikel uitvoerig ingegaan op dit onderwerp.

IMABE-directeur Susanne Kummer noemt Frankrijk, Zweden, Finland en Groot-Brittannië als voorbeelden van landen “die agressieve transgenderbehandeling van kinderen afwijzen”. In deze landen heeft het principe van ‘geen kwaad doen’ en ‘goed doen’ voorrang op veronderstelde zelfbeschikking of experimentele geneeskunde, zegt Kummer. De ethicus bekritiseert het feit dat ondanks een gebrek aan feiten overal transgenderklinieken voor jongeren en kinderen ontstaan ​​en dat de politieke druk toeneemt.

Kummer waarschuwt voor “onomkeerbare interventies bij kinderen die “niet wetenschappelijk en dus experimenteel van aard zijn”. De markt voor dergelijke interventies groeit ten koste van de kinderen.

In Frankrijk heeft de National Academy of Medicine in februari van dit jaar nieuwe richtlijnen gepubliceerd voor de behandeling van kinderen en adolescenten met genderdysforie. Het waarschuwt tegen het voortijdig onderwerpen van minderjarigen aan hormonale of chirurgische procedures voor geslachtsverandering, aangezien deze niet door voldoende studies konden worden ondersteund en daarom niet wetenschappelijk onderbouwd zijn.

Nadat met name jongeren de afgelopen jaren hebben besloten tot een geslachtsverandering, neemt het aantal mensen dat detransitie wil, ofwel een verandering terug naar hun biologische geslacht, nu snel toe. “In plaats van kinderen en jongeren snel te pushen om een ​​trans-pad te volgen”, schrijft de IMABE over het nieuwe pad in Frankrijk,

In haar essay verwijst Kummer ook naar de Nationale Raad voor Gezondheid en Welzijn in Zweden, die in februari 2022 ook nieuwe richtlijnen uitvaardigde over hormonale behandeling voor minderjarigen met genderdysforie. Dienovereenkomstig zou “een geslachtsaanpassende behandeling kunnen leiden tot een verslechtering van de gezondheid en kwaliteit van leven”.

Aangezien de “risico’s de potentiële voordelen overtreffen”, verwerpt Zweden de verkoop van puberteitblokkers aan minderjarigen en staat dergelijke interventies alleen toe in individuele gevallen of als onderdeel van klinische onderzoeken. Al in mei 2021 sprak de commissie zich uit tegen chirurgische geslachtsveranderingen bij jongeren onder de 18 jaar.

De casus van de Tavistock Clinic in Londen laat zien hoe genderdysforie onder jongeren een wreed “bedrijfsmodel” kan worden, dat aanzienlijk kan hebben bijgedragen aan het vergroten van het bewustzijn van dit probleem in Groot-Brittannië. Kummer meldt dat de Tavistock-kliniek in het fiscale jaar 2010/11 slechts 138 kinderen heeft behandeld voor genderdysforie en dat dat aantal tegen 2020/21 met een factor 17 is toegenomen tot 2.383.

Er is ook een wachtlijst met ongeveer 4.600 andere jonge patiënten. Opvallend is ook dat tien jaar geleden nog vooral jongens een geslachtsverandering wilden, terwijl het de laatste tijd vooral meisjes waren.

In de afgelopen jaren zijn de rechtszaken tegen de Tavistock Clinic zich blijven opstapelen en 35 psychologen hebben sindsdien de faciliteit de rug toegekeerd omdat ze “wat er gebeurde niet langer kunnen verzoenen met hun professionele ethos en geweten”, zoals Kummer schrijft. De Oostenrijker verwijst naar het tussentijdse rapport van een onafhankelijke commissie die is ingesteld om onderzoek te doen naar de machinaties in de Tavistock Clinic in Londen.

Dienovereenkomstig moet de Tavistock-kliniek worden gereorganiseerd omdat het geen veilige en op lange termijn haalbare optie is voor kinderen en adolescenten met genderdysforie.