Europa’s hittegolf “hittecatastrofe” benadrukt de klimaatcrisis in het kapitalisme

De tweede hittegolf in Europa deze zomer zorgt voor recordtemperaturen op het hele continent. In grote delen van Zuid- en West-Europa worden maxima van 40 tot 47 graden bereikt. Duizenden mensen sterven, enorme stukken land branden af ​​en gewassen worden vernietigd. Door klimaatverandering komen deze verschijnselen steeds vaker voor en zijn ze ernstiger.

Hittegolf – Bosbranden woeden in Portugal, Spanje, Frankrijk, Kroatië, Griekenland en Turkije. Een meteoroloog beschreef het zuidwesten van Frankrijk als een “hitte-apocalyps”. De Franse regering is al gedwongen om 25.000 mensen te evacueren, Turkije meer dan 3.500 en Portugal meer dan 800. Ongeveer 3.200 mensen in Zuid-Spanje zijn gedwongen te vluchten voor de “brandlawine”, meldt de Spaanse krant ABC .

De hittegolf veroorzaakt niet alleen hevige branden, maar heeft ook honderden hittegerelateerde sterfgevallen geëist, voornamelijk door hartaanvallen of beroertes. Portugal heeft tot nu toe meer dan 650 hittegerelateerde sterfgevallen gemeld, waarbij tussen 7 en 13 juli elke 40 minuten één persoon sterft. Spanje heeft meer dan 510 hittedoden gemeld. Deze aantallen blijven stijgen. Tijdens de hittegolf van 2003 in Europa, toen de temperaturen gedurende een lange periode hoge niveaus bereikten, stierven volgens de VN naar schatting 72.000 mensen over het hele continent, waaronder ongeveer 15.000 in Frankrijk en 13.000 in Spanje.

Bovendien is de overgrote meerderheid van de Europese huishoudens niet voorzien van airconditioning. Volgens een onderzoek van airconditioningfabrikant Inaba Denko heeft 3 procent van de huishoudens in het VK en Duitsland airconditioning, 5 procent in Frankrijk, 7 procent in Italië, 8 procent in Portugal en 30 procent in Spanje. In het VK is slechts 65 procent van de kantoorruimte en 30 procent van de winkelruimte voorzien van airconditioning.

De reactie van de Britse regering op deze hittegolf is een voorbeeld van de onverantwoordelijkheid en roekeloze onverschilligheid voor het verlies van mensenlevens die alle Europese regeringen kenmerkt. Terwijl de opwarming van de aarde duizenden levens eist, verwoestende droogtes de voedselvoorziening bedreigen en ernstige overstromingen veroorzaken, drong de Britse vice-premier Dominic Raab er cynisch bij het Britse volk op aan om “van de hitte te genieten” en “veerkrachtig” te worden.

De Britse premier Boris Johnson is over de hele wereld berucht vanwege zijn uitspraak over de coronapandemie: “Laat de lichamen zich bij duizenden opstapelen!” de eerste keer dat er een “waarschuwing voor extreme hitte” werd afgegeven. Diezelfde dag lagen trein- en luchtdiensten vanwege de hitte aan de grond en werden geplande procedures in ziekenhuizen geannuleerd omdat operatiekamers te warm waren.

De adjunct-hoofdredacteur van de Daily Telegraph , Camilla Tominey, klaagde in de zaterdageditie van arbeiders die zichzelf probeerden te beschermen tegen Covid-19 en de hitte thuis: “Werkschuwe Britten hebben een nieuwe reden gevonden om thuis te blijven.”

Dit is een bijzonder schrijnend voorbeeld van de onverschilligheid en passiviteit van de autoriteiten ten aanzien van de klimaatcrisis die verantwoordelijk is voor de huidige hittegolf en droogte.

Na tientallen jaren van falen om de opwarming van de aarde door kapitalistische regeringen over de hele wereld aan te pakken, wordt de mensheid nu geconfronteerd met een catastrofe. Afgelopen november voorspelde de gerespecteerde Climate Action Tracker een wereldwijde temperatuurstijging van 2,4 graden tegen het einde van de eeuw, op basis van de emissiedoelstellingen van landen op korte termijn. Deze waarde ligt ruim boven de toch al gevaarlijke grens van 1,5 graad Celsius die is vastgelegd in het Akkoord van Parijs van 2015.

Extreme hitte zal in Europa snel blijven toenemen. Een artikel dat deze maand in het tijdschrift Nature Communications is gepubliceerd , stelt dat het continent een “bijzonder sterke stijging van extreme hitte” heeft gezien, waarbij Europese hittegolven “onevenredig zullen toenemen in vergelijking met de wereldwijde gemiddelde temperaturen in de toekomst.”

Tijdens het bosbrandseizoen van vorig jaar vertelde Levent Kurmaz van de Bogazici Universiteit van Istanbul aan de Independent: “Tegen het einde van de eeuw zal er een woestijnklimaat heersen rond de Middellandse Zee.” Volgens de Independent “zal het klimaat in Zuid-Turkije tegen die tijd in Zuid-Griekenland en Zuid-Italië vergelijkbaar zijn met wat er nu gebeurt in Caïro en de Zuid-Iraakse stad Basra”.

Tegenwoordig stijgen de voedselprijzen en komen de gewassen ernstig in gevaar. Bijna de helft van Europa bevindt zich op het waarschuwingsniveau voor droogte en bijna een tiende is alert. De European Drought Observatory waarschuwt: “Door water- en hittestress dalen de oogstopbrengsten na voorheen negatieve vooruitzichten voor graan en andere gewassen. Frankrijk, Roemenië, Spanje, Portugal en Italië zullen zich moeten aanpassen aan lagere inkomsten. Ook Duitsland, Polen, Hongarije, Slovenië en Kroatië worden getroffen.”

Noord-Italië lijdt onder de ergste droogte in 70 jaar, grote rivieren als de Po en Serchio zijn bijna volledig opgedroogd. Volgens de grootste landbouwunie van het land wordt meer dan 30 procent van de landbouwproductie bedreigd.

Een andere studie die in maart van dit jaar in het tijdschrift Earth’s Future werd gepubliceerd, zei dat de droogte van 2018-2020 in Europa de ergste in 250 jaar was. In een scenario met gemiddelde emissie zijn droogteperiodes tot acht jaar te verwachten, in het ergste geval 25 jaar.

Stijgende zeespiegels als gevolg van de opwarming van de aarde dreigen massale overstromingen en schade aan gewassen en kusten. Zonder uitgebreide infrastructuurwerken voor bescherming tegen overstromingen zouden de kosten van schade door overstromingen enorm zijn. In 2014 schatte de Europese Unie (EU) dat deze kosten tegen het einde van de eeuw zouden kunnen oplopen tot 4 procent van het bruto binnenlands product, of meer dan een half biljoen dollar; In 2018 schatte Carbon Brief, een Britse website over klimaatkwesties, deze kosten op € 961 miljard.

Het aanpakken van de dreiging van de opwarming van de aarde en het afwenden van een catastrofe vereist een wereldwijd gecoördineerde mobilisatie van middelen. Er zijn enorme technologische, wetenschappelijke en industriële middelen nodig om de CO2-uitstoot te verminderen, de openbare infrastructuur uit te breiden, miljarden huizen te transformeren en de wereldwijde industrie te transformeren. Alleen zo kunnen mensenlevens, voedselproductie en vitale infrastructuur worden beschermd en de schade door klimaatverandering tot een minimum worden beperkt.

Maar deze gecoördineerde reactie is onmogelijk binnen het failliete kapitalistische natiestaatsysteem en onder de dictaten van de EU en individuele nationale regeringen.

In plaats daarvan investeren kapitalistische regeringen over de hele wereld miljarden in herbewapening en oorlogen. Europa heeft zijn collectieve militaire uitgaven de afgelopen tien jaar met bijna $ 100 miljard verhoogd, een enorme upgrade in de aanloop naar de oorlog tussen de NAVO en Rusland in Oekraïne.

Met de stopzetting van de invoer van aardgas uit Rusland keren de NAVO-mogendheden zelfs terug naar zeer vervuilende energiebronnen: Duitsland, Oostenrijk en Nederland hebben allemaal hun kolencentrales weer in gebruik genomen. Namens de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock van de Groenen zei de Duitse klimaatcommissaris Jennifer Morgan onlangs op een klimaatconferentie in Berlijn dat de Russische agressieoorlog de regering dwingt kortetermijnbeslissingen te nemen die niemand leuk vindt.

Werknemers en jongeren moeten lessen trekken uit de passiviteit en dodelijke onverschilligheid van de Europese kapitalistische regeringen. Het bestrijden van de opwarming van de aarde is een klassenkwestie, net als het bestrijden van oorlog en de pandemie die bijna 1,9 miljoen levens heeft geëist in Europa. De belangen van arbeiders en jongeren over de hele wereld staan ​​lijnrecht tegenover die van de heersende elite. Het afwenden van een klimaatcatastrofe vereist de revolutionaire mobilisatie van de arbeidersklasse in een strijd voor socialisme en een geplande economie onder democratische arbeiderscontrole.