Een ronde tafel gesprek met Mark Rutte en de boeren

Eindelijk was daar dan ‘onze’ Minster-President Rutte die, nadat hij met Zelensky, Trudeau, Schwab, Oekraïns-Nederlandse boeren, Merkel, de EU, Woezel & Pip, hond Samson en zo ongeveer de hele f’ing wereld heeft gesproken, aanschoof voor het ‘rondetafelgesprek’ met een deel der gefrustreerde boeren.

Inhoudsopgave

Rutte In alle rust en vrolijkheid, op een vooraf geselecteerde locatie waar enkel de staatspers van de NOS mocht aanschuiven, kreeg dit gesprek de volle aandacht van de MSM, terwijl de gemiddelde Nederlander slechts een staaltje staatspropagandistisch toneelspel ziet waarvan Kim Jong-un een dermate harde plasser krijgt, dat die het effect van een grootverpakking viagra overstijgt.

In hoeverre moeten wij dit ‘verhelderende’ gesprek met het ‘boerenverzet’ serieus nemen als de ‘ridders van de ronde tafel’ bewezen tegen het grootkapitaal en de staat aanschurken, en daar zelfs deel van uitmaken als lid van de raad van commissarissen van de Rabobank?

Rutte ging woensdag in ‘gesprek’ met 🧑‍🌾. Uitgekozen locatie is een duurzame melkveehouderij / evenementenlocatie. Alleen de NOS mocht filmen en interviews afnemen, boerin Lisanne zit toevallig ook in de RvC van de Rabobank.

➡️ https://t.co/2WhOWV94pX
➡️ https://t.co/MVTN8B6pmh pic.twitter.com/JaGoRXWONv

— 🌸Simone Juffermans (@SimoneSays123) July 15, 2022

Waar wij – wederom – getuigen van zijn geweest is een staaltje volksverlakkerij pur sang, waarin ‘verbinder’ Rutte in gesprek is gegaan met – zogenaamd – bezorgde boeren, terwijl de tafelpartners zo ver met de inseminerende klauwtjes in de innercirkle-anus van overheid en grootkapitaal zitten, dat Sinn Féin nog eerder gekwalificeerd kan worden als organisatie die zich inzet voor de protestantse zaak, dan dat zij te boek staan als bezorgde boeren.

Wij, het Nederlandse volk waaronder de boeren, worden keer op keer geschoffeerd door een zich alles permitterende overheid, die daarbij de mening is toegedaan dat wij collectief zo achterlijk zijn dat wij kweekvlees niet van een steak van El Capricho bodega kunnen onderscheiden.

Waar wij daadwerkelijk getuigen van zijn is een frustrerende roverheid die een bemiddelaar naar voren schuift waar werkelijk geen enkele boer op zit te wachten en een liefelijk gearrangeerd gesprek voert op een ‘paradijselijke’ plek met louter lachende gezichten, terwijl op de – onzichtbare – achtergrond de genocide op de Nederlandse boeren met de spreekwoordelijke nazistische precisie en toewijding wordt uitgevoerd.