De plannen van de ECB voor de digitale euro krijgen steeds meer concrete vormen. De Brusselse grandees laten geen middel onbeproefd gelaten aan hun handlangers in de regeringen om het plan om de burgers te controleren in de doofpot te stoppen. Was het uiteindelijk de vermeende strijd tegen het witwassen van geld, nu moet een reconstructie van de verwoeste economie in Europa als voorwendsel dienen voor het totalitaire project.
ECB-Lagarde stimuleert digitale euro
ECB-baas en WEF-bestuurslid Christine Lagarde brabbelt iets over het willen opkomen tegen de opmars van buitenlandse bedrijven in het Europese betalingsverkeer. Bij kaartbetalingen wordt ongeveer twee derde van de transacties geboekt door dienstverleners die hun bedrijfsgegevens buiten de EU hebben.
Het beeld van heteronomie is opzettelijk: omdat onvermijdelijk het beeld van invloed uit Rusland, China of – wat natuurlijk niet uitmaakt voor de EU-grootmachten – de VS in de geest opkomt, hoewel financiële bolwerken zoals Zwitserland of Groot-Brittannië ook geen EU zijn leden. Dit alles loopt onder de welluidende maar nietszeggende slogan “strategische autonomie”.
De route is als volgt: Er loopt een onderzoeksfase tot oktober 2023 voordat de definitieve beslissing over het ontwerp van de digitale centralebankvaluta wordt genomen. Daarna zijn er nog drie jaar gepland voor de volledige uitvoering van het project. Met andere woorden : uiterlijk in 2026 moet de digitale euro een vast punt zijn in het betalingsverkeer van de burger. Ze vreesden al lang een volgende stap in de richting van de afschaffing van contant geld en strengere controles : in openbare raadplegingen ging bijna elke tweede reactie over de bescherming van de privacy.
Lagarde doet er een schepje boven op gooit Lagarde de burgers zand in de ogen.
The digital euro is a common European project, President @Lagarde says at the joint @ecb and @EU_Commission Digital Euro Conference. It would ensure that money and payments remain trusted, secure and efficient in a rapidly changing digital environment https://t.co/xUNTjgU8jk pic.twitter.com/ORyFK3V1mc
— European Central Bank (@ecb) November 8, 2022
Lindner gebruikt economische argumenten
Niet dat naleving ervan echt belangrijk is voor EU-actoren – de EU wil immers de chats van onschuldige Europeanen kunnen volgen. Maar op de een of andere manier moet je de mensen aan boord krijgen voor je controversiële prestigeproject. En dus reed Christian Lindner (FDP) – als Duitse minister van Financiën immers beschermheer van de grootste economie van het continent – de mensen de mond vol met het vooruitzicht van de digitale euro en daarin een “economische motor”. . Hij sprak zelfs van “digitaal geld”…
Die Einführung eines digitalen Euro sollten wir für einen großen Innovationssprung nutzen: Digitales Bargeld kann unseren Alltag leichter machen & ein Wachstumsmotor für die Wirtschaft sein. Ein Selbstläufer ist das aber nicht, wie ich eben in Brüssel deutlich gemacht habe. (1/4)
— Christian Lindner (@c_lindner) November 7, 2022
Totale controle alleen in China?
Overigens is het modelproject voor de digitale euro weer terug te vinden in China . In het kielzog van het Corona-beleid werd de E-Yuan als test geïntroduceerd in het Middenrijk . In eerste instantie werden alleen aanvullende diensten zoals de forensentoeslag voor de gulle ambtenaren verwerkt – weliswaar via een verplichte app als je van de dienst gebruik wilt maken. En terwijl het Westen de mogelijkheid van controle sussend bagatelliseert, bekritiseren westerse commentatoren de mogelijke surveillance-intenties van de centrale regering…
In Europa was Zweden het eerste land dat aankondigde dat het de cash crown geleidelijk zou afschaffen ten gunste van digitale betalingen. In België moeten alle winkels en zelfs eetstalletjes een kaartbetalingsmogelijkheid bieden. Een algeheel verbod op contant geld is overigens niet nodig: boetes voor het verwijderen en gebruiken of het uitsluitend in digitale vorm uitbetalen van uitkeringen kunnen het voor alledaags gebruik onaantrekkelijk maken. Hetzelfde geldt voor de soms zeer strenge bovengrenzen voor contant betalen in sommige Zuid-Europese landen.