De VS beschermen zich tegen Den Haag, maar willen Rusland daar aangeklaagd zien

Washington is vastbesloten om Poetin voor het Internationaal Strafhof in Den Haag te dagen. In de VS zelf is echter jaren geleden een wet in het leven geroepen die “alle noodzakelijke middelen” toelaat om procedures tegen Amerikaanse staatsburgers of de VS als staat te voorkomen.

In de waas van oorlog in Oekraïne en in het totale gebrek aan een eerlijk proces om de verschillende geweldscènes die uit het conflict daar zijn gelekt, een proces dat gewoonlijk jaren duurt, te beoordelen, een proces dat gewoonlijk jaren duurt, is de regering Joe Biden al op zoek naar een manier om het Internationaal Strafhof in Den Haag ( ICC ) erbij te betrekken om de feiten achterstevoren door te werken, uitgaande van het in Washington gewenste resultaat.

“Het team van president Biden wil graag dat de Russische president Vladimir Poetin en anderen in zijn militaire commandostructuur ter verantwoording worden geroepen”, schrijft de New York Times .

Afgezien van het feit dat de Verenigde Staten zelf geen lid zijn van dit Internationaal Strafhof [en nooit het Statuut van Rome van het Internationaal Strafhof van 17 juli 1998 hebben erkend en geratificeerd, samen met tientallen andere landen, waaronder China, India , Turkije en Israël hebben hun handtekening niet ondertekend of hebben hun handtekening sindsdien ingetrokken] – welke autoriteit, moreel of anderszins, heeft de VS voor dergelijke verwachtingen? Rusland is sinds 2016 ook geen lid van het ICC, dus elke poging om Rusland aan te vallen zou weinig meer dan symboliek betekenen.

Het gebrek aan tevredenheid dat Washington dan zou moeten stellen – om nog maar te zwijgen van de mogelijke risico’s voor zichzelf die de VS zouden lopen met hun vraag – maakt het flagrante gebrek aan zelfbewustzijn in de VS nog duidelijker. Dus waarom zou Washington het risico nemen een doos van Pandora voor zichzelf te openen door plotseling blijk te geven van een hernieuwde interesse in het verdedigen van het internationaal recht? Tot dusver heeft Washington geen zin in het Internationaal Strafhof, maar heeft het altijd alle beschuldigingen van oorlogsmisdaden tegen Amerikaanse functionarissen en militairen verworpen in de loop van een breed scala aan eigen gewapende interventies over de hele wereld.

In 2002, “net op tijd” voor de Amerikaanse invasie van Afghanistan en net voor het begin van de volgende invasie van Irak met de onmiddellijke verdrijving van Saddam Hoessein, keurde het Amerikaanse Congres de ” American Service-Members’ Protection Overigens verbiedt deze wet zelfs samenwerking met het ICC en de uitlevering van Amerikaanse staatsburgers aan deze rechtbank.

Inderdaad, niet lang nadat de toenmalige Amerikaanse president George W. Bush deze wet ondertekende, begonnen beschuldigingen van oorlogsmisdaden tegen functionarissen in Washington in verband met de wereldwijde ‘oorlog tegen het terrorisme’ aan de oppervlakte te komen. Human Rights Watch beschreef “methoden van verplichte ondervraging” die door minister van Defensie Donald Rumsfeld waren goedgekeurd voor gebruik op gedetineerden in Guantanamo, en publiceerde ook foto’s van Amerikaanse soldaten die gedetineerden mishandelden in de Abu Ghraib- gevangenis in Irak.

Afgezien van de verontrustende beelden, laten de Conventies van Genève toe dat onwettige vijandelijke strijders ter plaatse worden doodgeschoten of dat ze de status van krijgsgevangene worden ontzegd. De VS profiteerden van deze discrepantie en voelden zich daartoe mogelijk wettelijk gerechtigd op basis van internationaal recht, dat teruggaat tot de Vrede van Westfalen. Maar in de hitte van gewapende conflicten lopen de emoties hoog op en is de belangstelling voor een eerlijk proces vaak overweldigend. Je zou denken dat Washington op zijn minst bereid zou zijn om de actoren in het conflict in Oekraïne dezelfde aandacht te geven die het van de Verenigde Staten verlangt.

Andere Amerikaanse oorlogshandelingen, die slechts terloops worden aangeduid als ‘oorlogsmisdaden’ en ‘gruweldaden’, zijn de afgelopen twee decennia in overvloed aanwezig geweest. 16 burgers werden gedood door een Amerikaanse soldaat in het bloedbad van Kandahar in Afghanistan in 2012. In 2015 beschoten een Amerikaans zogenaamd “Flying Fortress” urenlang een ziekenhuis in Kunduz, Afghanistan met machinekanonnen, wat de NGO “Doctors Without Borders” omschreef als een oorlogsmisdaad.

Het Amerikaanse particuliere militaire bedrijf Blackwater werd beschuldigd van het doden van 17 burgers en het verwonden van 20 anderen bij het bloedbad op Nisour Square in 2007 in Bagdad . Om de overweldigende woede onder het Iraakse volk weg te nemen, was Washington met de toenmalige Iraakse regering overeengekomen om de verantwoordelijken voor de rechter te brengen in Amerikaanse rechtbanken – een manoeuvre dat door de VS werd gebruikt om de afwijzing van het ICC te rechtvaardigen. Uiteindelijk verleende president Donald Trump – wiens minister van Onderwijs de zus was van Erik Prince, oprichter van Blackwater en een lange tijd een belangrijke donor van de Republikeinse Partij – uiteindelijk kort voor Kerstmis 2020 summier gratie aan vier van de beschuldigden, die feitelijk was veroordeeld voor misdaden variërend van doodslag tot moord. In zijn besluit verwees Trump naar de “lange geschiedenis van dienstbaarheid aan de natie” van deze soldaten, die wereldwijd verontwaardiging veroorzaakte.

De VS hebben altijd tekeergegaan tegen het internationaal recht wanneer ze van mening zijn dat de doelen, voor zichzelf of voor hun bondgenoten, de middelen van hun eigen acties rechtvaardigen. De voormalige Amerikaanse ambassadeur en nationale veiligheidsadviseur John Bolton zei in 2018, kort voordat de regering-Trump sancties oplegde aan ICC-functionarissen (die Biden vorig jaar ophefde), over het tumult over het onderzoek naar beschuldigingen van Amerikaanse oorlogsmisdaden in Afghanistan en de oorlogsmisdaden van Israël in Palestina: “De Verenigde Staten zullen alle nodige middelen gebruiken om onze burgers en die van onze bondgenoten te beschermen tegen onrechtvaardige vervolging door deze onwettige rechtbank.”

Nu snel vooruit naar 2022 en nu al worden de beschuldigingen van vermeend gepleegde “oorlogsmisdaden” – die alleen door een rechter kunnen worden vastgesteld – meedogenloos gepropageerd voor propagandadoeleinden, ook door de huidige Amerikaanse president Joe Biden zelf . Terwijl “Team Biden” probeert uit te vinden hoe een internationaal gerechtshof kan worden gemanipuleerd, wiens gezag Washington anders categorisch afwijst, kan het beter eerst nagaan hoe het erbij betrokken kan worden zonder het risico te lopen een proces voor oorlogsmisdaden tegen zichzelf te riskeren.