De boeren gaan naar de barricades: Boerenoorlog in Nederland

Meer dan 30.000 boeren nemen deel aan de protesten. Nederland heeft nog nooit zo’n opstand meegemaakt. Voor de boeren gaat het om hun bestaan ​​en de ecologisch verantwoorde sluiting van hun boerderijen volgens EU-specificaties.

Waar blijven de Duitse boeren?. In veel opzichten, en niet alleen op het gebied van energie en transgenderbeleid, streeft Duitsland, in tegenstelling tot bijna al zijn buurlanden, consequent naar doodlopende wegen en eenrichtingsverkeer en bewandelt het ook paden die niemand wil volgen. En als de gevolgen van deze vastberaden politiek die tot stront leidt zich laten voelen, dan slikt de goede Michel het liefst het slikken en verdraagt ​​hij moedig de zelfgekozen tegenspoed in solidariteit, voordat hij zijn mond durft open te doen en naar de barricades te gaan. 

Erger nog, degenen die het toch doen, worden uitgesloten, afgeplat als laterale denkers en crackpots of samenzweringsnazi’s – met de goedkeuring van de zwijgende meerderheid. Waarschijnlijk ook omdat velen niet stiekem het lef hebben om openlijk te verwoorden wat ze heimelijk denken – en daar dan de voorkeur aan geven zet degenen die die moed hebben neer, sluit je dan bij hen aan. Als gevolg hiervan heeft de protestcultuur in Duitsland nu een vergelijkbaar beklagenswaardig niveau bereikt als de democratie en de diversiteit van meningen in het land.

Niet alleen Frankrijk, maar ook onze Nederlandse boeren bewijzen dat het anders kan, dat politici zich – over kampen heen – warm kunnen kleden tegen ongenoegen van de bevolking als het de mensen te kleurrijk wordt: de aanhoudende boerenprotesten daar escaleren al dagen.

Donderdag waren wanhopige boeren verhuisd voor het huis van Christianne van der Wal, de “Minister van Natuur en Stikstof” (!), waar ze hooibalen en een mesttank achterlieten (vergelijk deze – daar rondom, ook door journalisten, als legitiem beschouwd – Actie met de draconische straffen, die werden opgelegd aan corona-demonstranten in ons land omdat ze publiekelijk hun protest hadden gehouden bij de privéwoningen van autocratische politici!). 

Wat er in Nederland gebeurt, zijn, voor een keer, echt legitieme en gerechtvaardigde protesten uit zelfverdediging door degenen die echt acuut worden bedreigd en getroffen – in schril contrast met de straattape-campagnes (veel meer besproken door de toonaangevende media) door zelfbenoemde “klimaatspaarders”.

Wrede keuze voor boeren

Van der Wal, die op dat moment niet thuis was, had de woede van boeren gewekt door begin juni het zogenaamde “ Nederlands Stikstofplan ” te presenteren. Daarin staat dat tegen het einde van het decennium de uitstoot van ammoniak en stikstofoxiden door de landbouw met 50 procent moet zijn verminderd en het aantal varkens en runderen met 30 procent. Met het plan geeft de minister uitvoering aan een uitspraak van de Hoge Raad van drie jaar geleden waarin werd opgeroepen tot vermindering van de stikstofvervuiling. Volgens Van der Wal was het vonnis “clip and clear.” Wat de implementatie ervan betekent voor de boeren, gaf ze openlijk toe:

“Het eerlijke antwoord is: niet alle boeren zullen wegkomen met hun boerderij.”

Minstens elke derde boerderij zal het niet overleven. De boeren worden geconfronteerd met de keuze om ofwel vrijwillig afstand te doen van hun boerderijen, die vaak al vele generaties en eeuwenlang worden gerund , en vervolgens een meer arme dan eerlijke vergoeding krijgen en zich ertoe verbinden nooit meer als landbouwer te werken – of hun boerderij onder dwang opgeven.

Een immorele en wrede keuze voor de getroffenen, wat ook geen zin heeft in een tijd van een wereldwijde voedselcrisis die honderden miljoenen mensen het risico loopt te verhongeren. Desalniettemin houden EU-bureaucraten en hun gouverneurs in Nederland vast aan hun krankzinnige ideologische landbouwplannen. 

Dit roept terecht pure afschuw op bij de boeren – en dit barst nu uit in steeds bozere protesten: snelwegen worden geblokkeerd, politiecontroles worden aangevallen, administratieve gebouwen worden belegerd. Boeren blokkeerden maandag twee uur lang de grensovergangen naar Nedersaksen . Caroline van der Plas van de Boer Burger Movement, die boeren vertegenwoordigt in de Tweede Kamer, legt uit:

“We staan ​​op het punt dat de hele agrarische sector in Nederland zo goed als weggevaagd wordt uit dit land. En dat heeft natuurlijk ook gevolgen voor de burgers.”

Van der Plas richtte de beweging op omdat ze niet zag dat er voldoende rekening werd gehouden met de belangen van de boeren. Ze zit momenteel in het parlement met 18 zetels – slechts drie minder dan de regerende partij.

Groene ideologen willen bepalen wat “legitieme” protesten zijn en wat niet

Arrogante lezingen daarentegen komen uit andere delen van het partijspectrum, van de klimaatglobalisten en eurocraten – en de gebruikelijke verontwaardigde uitspraken over de vermeende onwettigheid van de protesten. In de stijl van zijn Duitse collega’s zei de Hollandse Groene Partijleider Jesse Klaver:

“Het mooie van democratie is dat meningsverschillen vreedzaam worden opgelost. Maar dat kan niet met deze protesten.”

En net als in Duitsland wordt er geen middel onbeproefd gelaten om de legitimiteit van de demonstranten te ondermijnen door hen te beschuldigen dicht bij anti-Europese en dus ‘rechts-populistische’ kringen te staan. Klaver zegt bijvoorbeeld verraderlijk dat hoewel mensen “zullen blijven praten”, boeren zich niet mogen associëren met “extreem rechtse types”. En vanaf de NAVO-top in Madrid probeerde premier Mark Rutte boeren de les te lezen over wat telt als “redelijk protest” en wat niet:

“Ik ben ervan overtuigd dat de meeste boeren zich inspannen om te laten zien dat ze ook willen meepraten over hoe wij omgaan met de stikstofproblematiek. Maar u blokkeert geen wegen, marcheert niet voor de huizen van ministers, maakt geen vuurwerk of verspreidt mest, of u maakt kinderen en gezinnen bang. Zoiets doe je niet.”

Echter, om het levensonderhoud van een heel beroep en een deel van de Nederlandse cultuur te vernietigen – dat “doet” natuurlijk … logisch. Politiechef Willem Woelders sprak over een nieuwe dimensie aan de protesten:

“Wat we de afgelopen twee dagen hebben gezien, is dat de acties niet meer georganiseerd worden. Boerenorganisaties zeggen: ‘Er kan van alles gebeuren, maar daar zijn wij niet verantwoordelijk voor’.”

De politie kan dan alleen reageren op wat ze aantreft. Landbouwactivist Bart Kemp waarschuwde de minister voor een verdere escalatie: “Weg met deze rampzalige plannen, praat met ons over een fundamenteel ander beleid, ga niet verder op de ingeslagen weg. Laat de vreedzame boerenacties niet escaleren tot een boerenopstand.” 

Maar dat is precies wat op handen lijkt te zijn wanneer pure ideologie het levensonderhoud van duizenden en duizenden mensen en de voedselvoorziening van grote delen van de wereld bedreigt. Net als in Duitsland; want vroeg of laat zal hier iets soortgelijks floreren, weliswaar minder in de agrarische sector, maar vooral in andere sectoren van de economie – trefwoord auto-industrie. Ten laatste wanneer de meeste Duitsers plotseling wakker worden