Crisis: Vergeet reparatie koopkracht, globalisten zijn aan de macht

Het kiezen van een onderwerp voor een column is in deze tijd waarin crises zich opstapelen makkelijker dan ooit. Die liggen gewoon voor het oprapen. De ene crisis is nog niet afgelopen of de andere dient zich weer aan. Wat zeg ik, ze stapelen op want het Kabinet lost geen enkele crisis op.

Het begon met de crisis op de woningmarkt. Door de lage rente en enorme vraag naar woonruimte stegen de prijzen door het dak met als gevolg dat jongeren blijven hangen bij hun ouders. Toen kwam de stikstofcrisis met de invoering van het PAS(Programma Aanpak Stikstof) in 2015 dat via de Raad van State in 2019 ongeldig werd verklaard. Daardoor kwamen meerdere bouwprojecten stil te liggen.

Hongersnood

Intussen zijn de boeren in opstand gekomen tegen de voorgenomen plannen van onteigening van boerenbedrijven. De verafschuwde, fout ingekleurde, stikstofkaart doet veel stikstof opwaaien. Intussen is er een oorlog uitgebroken in het oosten van Europa waardoor de EU ageerde tegen agressor Poetin en sancties invoerde om Rusland economisch te treffen. Deze slaan hard terug waardoor een energiecrisis zich lijkt te ontwikkelingen tot een ware ramp in de naderende winter. Intussen gaan graanoogsten in Oekraïne verloren en doet de wereldwijde droogte er nog een schepje bovenop.

Van Europa tot China en de VS dreigen oogsten voor meer dan 50 procent te mislukken waardoor hongersnoden ontstaan die in ontwikkelingslanden al gevoeld worden. Daar breken onlusten uit en slaan mensen op de vlucht naar betere oorden. Het gevolg is dat naast hongersnood een mega asielcrisis ontstaat in NL en Europa. Het begint met de ontluisterende beelden in Ter Apel.

Inflatie, stagflatie, deflatie

Door hoog oplopende energieprijzen en nu ook de graanprijzen giert de inflatie de pan uit. Naar verwachting zal de prijsontwaarding verder oplopen als straks de hogere energielasten door ondernemers worden doorberekend. Men wacht daarmee tot de eersten failliet gaan om vervolgens noodgedwongen met de concurrentie mee te gaan en de prijskaartjes aan te passen. Economen voorspellen daarom een nog hogere inflatie. Pas wanneer de pleuris uitbreekt en de financiële markten gaan crashen zal de inflatie afnemen doordat stagflatie de economie afremt bij een lagere consumptie. Deflatie volgt en daarmee een ongekende schuldencrisis.

Alsof we nog geen crises genoeg hebben. Dat de inflatie niet wordt beteugeld is het gevolg van te laat ingrijpen van de ECB. Madame Lagarde had veel sneller de rente moeten laten stijgen. Doet pijn maar voorkomt erger. We zullen met de opstapeling van onopgeloste crises regelrecht een depressie induiken. En wel van de hoogste duikplank.

Broekriem

Er volgt sociale onrust die geheel valt te wijten aan het beleid van Kabinet Rutte 4 dat weigert compensatie te bieden voor de financiële rampspoed die de massa treft. De lagere en middeninkomens trekken na de vakanties aan de noodrem en kijken meewarig naar de omringende landen in Europa waar met belastingverlagingen wordt getracht de consument te compenseren voor behoud van koopkracht. Voorlopig is dat het paard achter de wagen spannen omdat er op korte termijn nog geen zicht is op afnemende inflatie. Sommige economen adviseren om de werkgevers de lonen te laten verhogen wat vervolgens meer inflatie veroorzaakt vanwege doorberekening van de hogere werkgeverslasten naar de consument.

We zijn er nog lang niet. Onze Minister van Financiën roept doodleuk dat we in moeilijke tijden gewoon de broekriem moeten aanhalen, makkelijke praat van Kaag in Den Haag. Een minister die in nauw contact staat met het WEF/VN en is geïndoctrineerd door elitaire globalisten. De koopkrachtreparatie die Kaag in het vooruitzicht stelt zou pas volgend jaar kunnen ingaan met mogelijk dit jaar nog een kleine tegemoetkoming voor de lagere inkomens. Hoe dan? Het is al eind augustus. Misschien weer een energietoeslag voor de minima?

Consuminderen

Als er geen structurele reparatie plaatsvindt gaan we hopeloos achterop raken met onze nationale inkomensontwikkeling en belanden we in een koopkrachtcrisis, de zoveelste op rij. Bij de voedselbanken melden zich nu ook de tweeverdieners en eigen-woning-bezitters die na aftrek van hoge hypotheeklasten, stijgende energierekening en oplopende inflatie onder de streep tekort komen. Er lopen nog veel energiecontracten af waardoor met de huidige onberekenbare gasmarkt veel huishoudens honderden euro’s per maand meer gaan betalen. Als reparatie van de koopkracht wordt uitgesteld tot 1 januari dan loopt de achterstand verder op en is koopkrachtreparatie een loze kreet.

De achterstand is niet meer in te halen. Huishoudens gaan consuminderen waardoor het MKB wordt geconfronteerd met forse omzetdalingen. Talrijke faillissementen zullen de neergaande spiraal in een hogere versnelling zetten. Met de opstapeling van zoveel maatschappelijke verstoringen kunnen we volgend jaar niet meer spreken over een recessie, dat wordt een regelrechte depressie. Nooit hebben Nederlandse huishoudens zo uitgekeken naar de naderende winter. Niet vanwege de wintersport maar de uitdaging om de strijd aan te gaan tegen de winterse kou. Wie bibbert verliest. Zou de opwarming van de aardkloot niet sneller kunnen?