Een ander geval van gigantische sneltestfraude uit Berlijn dat aan het licht is gekomen, geeft een idee: de exploitanten van corona-testcentra zullen zeker tot de weinige mensen in Duitsland behoren die nog financiële verhogingen voor herfst en winter kunnen plannen. Want de nieuwe Infection Protection Act, die in oktober van kracht wordt, zal een industrie nieuw leven inblazen die blijk heeft gegeven van een criminele vindingrijkheid die waarschijnlijk alleen bekend is uit de tijd van het Amerikaanse verbod.
Volgens het wetsontwerp moeten de 16 Duitse deelstaten maskers verplicht stellen in de gastronomie of bij culturele en recreatieve evenementen als gasten geen bewijs van vaccinatie van minder dan drie maanden oud of een negatieve corona-test kunnen tonen . Dat betekent dat de hernieuwde run op de testcentra, die lucratief is voor de operators, door de staat is voorgeprogrammeerd, terwijl veel bedrijven op de knieën worden gedwongen.
Miljoenen dollars aan tests die nooit zijn uitgevoerd
Een casus uit de hoofdstad laat zien wat er mogelijk was in dit “werkveld” in de vorige hoge fasen van de testmanie en hoe gemakkelijk het voor de staat was om publieke middelen af te romen voor “slimme” en vindingrijke bedriegers Mann en zijn zus voor de rechtbank , die op voorbeeldige wijze hebben aangetoond hoe gemakkelijk miljoenen dollars kunnen worden verzameld met nog nooit uitgevoerde coronatesten.
Alleen “sporadische controles”
Beiden zouden zo’n 13 miljoen euro hebben gestolen door valse facturen te sturen naar de Vereniging van Wettelijke Zorgverzekeringen (KV), die meestal zonder problemen werden betaald. De omvang van de fraude is zo groot dat er 13 proefdata zijn gepland. Volgens de Berlijnse Senaatsafdeling voor Volksgezondheid waren er in juni 2021 1.656 commerciële testlocaties die slechts “sporadisch” werden gecontroleerd. Het senaatsbestuur verzweeg echter dat het een aanbod van de politie om reguliere controles uit te voeren had afgewezen, net als de KV.Ze verdienen een administratieve “commissie” van 3,5 procent voor elke ingediende test, wat alleen al in Berlijn opliep tot 20 miljoen euro.
LKA Berlin schat schade op zo’n 30 miljoen euro
Er is dus geen belang bij een goede controle. Zelfs onder minister van Volksgezondheid Jens Spahn (CDU) was in de eerste regeling op de testcentra helemaal geen controle voorzien omdat, zoals gezegd, ” dit leidt tot aanzienlijke vertragingen in de facturering vanwege de noodzakelijke inzet van personeel en daarmee de de bereidheid van potentiële dienstverleners om mee te doen aan de teststrategie zou sterk afnemen.” Alleen al voor Berlijn wordt de schade veroorzaakt door fraude in testcentra door de Staatsrecherche geschat op ongeveer 30 miljoen euro.
Misdaadclans zijn al bewapend
Vooral voor beroepscriminelen, zoals criminele clans die zowel woon- en bedrijfsruimten als voldoende personeel hadden, ontstond de mogelijkheid om in een mum van tijd testcentra op te zetten en massa’s valse rekeningen af te geven. De zwendel is echter niet beperkt tot de hoofdstad, maar is een landelijk fenomeen. De afgelopen weken zijn er huiszoekingen uitgevoerd in Baden-Württemberg , Noordrijn-Westfalen, Nedersaksen en andere deelstaten .
In juni werd een ondernemer uit Bochum veroordeeld tot zes jaar cel nadat hij bekende schade van 24,5 miljoen euro te hebben toegebracht door valselijk rekenschap te geven van coronatests. Een man uit Freiburg had zo’n 5,7 miljoen euro ingezameld voor een testcentrum dat hij niet eens had geëxploiteerd. Met de nieuwe Infectiewet van Lauterbach zal deze misdaadcategorie naar alle waarschijnlijkheid een nieuwe opleving doormaken. Afgezien van de farmaceutische industrie zou het de enige industrie zijn die hem veel dank verschuldigd is.