Champions League-finale Macron´s PR drama

Liverpool-fans de schuld geven van chaos in de Champions League is misleidend. De ongemakkelijke waarheid over de ‘lokale jongeren’ van Frankrijk

Door de Champions League-finale in Parijs te organiseren, wilde Emmanuel Macron laten zien dat Frankrijk in staat is om grote sportevenementen te organiseren voorafgaand aan de Olympische Spelen van 2024. Maar de game is sindsdien veranderd in een PR-nachtmerrie nadat de beelden van chaotische scènes bij de beveiligingspoortjes van het Stade de France over de hele wereld werden uitgezonden.

Champions League-finale

Veel van de stoelen aan de officiële kant van Liverpool bleven 25 minuten na de geplande starttijd leeg. De aftrap werd twee keer uitgesteld, terwijl veel Liverpool-fans met geldige tickets buiten de beveiligingspoortjes bleven steken. Sommige supporters van Liverpool kregen voor en na het laatste fluitsignaal traangas , terwijl anderen op weg naar het stadion werden lastiggevallen, beroofd en geslagen door ‘ lokale jongeren ‘. Liverpool-fans vergeleken hun ‘angstaanjagende’ behandeling in Parijs met Hillsborough.

De Franse autoriteiten waren er snel bij om Liverpool-fans de schuld te geven van de chaos, waarbij de Franse minister van Binnenlandse Zaken, Gerald Darmanin , beweerde dat de chaos het resultaat was van “duizenden kaartjesloze Britse fans” die probeerden het stadion binnen te komen.

In werkelijkheid is de verklaring van Darmanin een misleidende poging om te verbergen wat zich werkelijk in Saint-Denis heeft afgespeeld. Zoals journalist Rob Draper aangaf , waren het niet alleen de vreselijke organisatie en logistieke mislukkingen van het evenement – zelfs als sommige Liverpool-fans inderdaad naar binnen drongen, waren de incidenten meestal het resultaat van “lokale jongeren”.

‘Lokale jongeren’ is in Frankrijk een vertrouwd pc-woord geworden voor waar de denkklasse eigenlijk naar verwijst: minderheden. Hun aanwezigheid werd bevestigd door BBC-verslaggever Nick Parrott , die filmde van groepen Franse Arabieren en immigranten uit Sub-Sahara die probeerden de arena binnen te dringen. Dit leidde ertoe dat de beveiliging een aantal stadionpoorten sloot en fans met kaartjes verhinderde om binnen te komen. Andere groepen misdadigers werden gefilmd terwijl ze de poorten bestormden , terwijl veiligheidstroepen nergens te bekennen waren.

We kennen niet alle feiten ter plaatse, maar de beelden die door de BBC-reporter worden gedeeld, geven zeker een idee van wie – in ieder geval gedeeltelijk – verantwoordelijk was voor de chaos. Iedereen die bekend is met de sociologie van de Seine-Saint-Denis, waar het Stade de France is gevestigd, weet dat dit stadje een broeinest is van misdaad en armoede, zozeer zelfs dat voetballegende Thierry Henry een nogal onwetende journalist van CBS Sports adviseerde om zet daar nooit een voet.

In 2001 vielen tientallen jonge Algerijnse en zwarte supporters het veld van het Stade de France binnen tijdens een vriendschappelijke wedstrijd tussen Frankrijk en Algerije, waardoor de wedstrijd moest worden gestaakt. Meer recentelijk werden in Frankrijk 289 mensen gearresteerd na de kwalificatie van Algerije voor de finale van de Africa Cup of Nations. Er braken rellen uit in steden in heel Frankrijk, met tientallen in brand gestoken auto’s en gewonden. Nu is de relatie tussen Frankrijk en de kinderen van (Noord-)Afrikaanse immigranten zo gespannen dat het bijna onmogelijk is geworden om een ​​sportevenement te organiseren met betrekking tot een van de voormalige Franse koloniën.

De Franse autoriteiten hebben een schizofrene houding ontwikkeld ten opzichte van dit soort misdaad en geweld. Aan de ene kant hebben ze gezworen hard op te treden tegen misdaad, maar aan de andere kant verwerpen ze snel elke bewering dat geweld in Frankrijk toeneemt. Minister van Justitie, Éric Dupond-Moretti, verklaarde onlangs dat het “gevoel van onveiligheid” dat Frankrijk doordringt een “fantasie” was, aangewakkerd door “bepaalde media” en zelfs “Covid”.

Helaas is dit een al te typische reactie van de Franse politieke klasse, waarin incidenten als Saint-Denis ofwel worden genegeerd of gebagatelliseerd. Hoezeer de Franse autoriteiten ook proberen de Engelse fans de schuld te geven van de chaos in Saint Denis, de trieste realiteit is dat de Franse minderheden waarschijnlijk een onderdeel waren van de gebeurtenissen die zich ontvouwden.