Nadat Donald Trump en Marine Le Pen vorige week hun steun uitspraken voor de Nederlandse boeren, haalde overheidsspreekbuis Op1 eergisteravond Caroline van der Plas van de BoerBurgerBeweging aan tafel. De NPO houdt zich liever bezig met framen dan met feiten.
Aanleiding voor de aanwezigheid van de voorvrouw van BBB Caroline van der Plas was kennelijk een uitspraak van voormalig VS-president (en mogelijk aanstaande presidentskandidaat) Donald Trump, die zich over de protesten in ons land uitliet: “Op dit moment verzetten Nederlandse boeren zich dapper tegen de klimaat-tirannie van de Nederlandse regering, die hun productie rigoureus wil inkrimpen ondanks de [wereldwijd] toenemende voedseltekorten. Het is verschrikkelijk wat daar gebeurt.”
Daarnaast kwam ook de Franse politica Marine Le Pen in beeld, die in het Nederlands op een briefje schreef: ‘Ik steun de Nederlandse boeren’. Van beide politici is bekend dat zij weinig ophebben met de aan het WEF ontleende, elitocrate politieke koers die het Westen momenteel op de mat legt.

Kennelijk heeft onze regering het NPO subsidieprogramma opgedragen om de meningen van Trump en Le Pen te framen als te weinig internationaalsocialistisch; “Is er nu een soort wereldbeweging gaande dat pittig rechts, kun je toch wel zeggen, zich achter de boeren opstelt?
” Daarop antwoordde Van der Plas: “Pittig rechts? Ik snap het niet helemaal.” Kelder: “Nou, Trump, Le Pen, dat is wel behoorlijk rechts van het midden, toch?” Robbert Dijkgraaf (D66, minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap) twitterde zondag j.l: “Met zulke vrienden… Ik hoop dat Nederland nuchter genoeg is om zich niet te laten meeslepen in het Trumpiaanse universum van alternatieve feiten.”
Volgens Kelder zou de vraag dan ook moeten zijn: “Iedere steun is welkom, maar je wil ook niet alle vrienden hebben, toch?” Waarop Van der Plas reageert dat ze zich foto’s herinnert “van een breed lachende Mark Rutte, ginnegappend met Trump”. Zij wist kennelijk wel raad met het opgedragen (inter-)nationaalsocialistische NPO-frame van de presentatoren Jort Kelder en Welmoed Sijtsma.
Feiten of framen

Het ergerlijke aan de hevig gesubsidieerde NPO is vooral dat de keuze voortdurend op framen valt in plaats van op de feiten. Stikstof is geen probleem en stikstofreductie is immense flauwekul. Het is inmiddels genoegzaam bekend dat de stikstofcrisis bij uitstek een ambtelijke vinding is om boeren van hun land te verjagen en om het aan te wenden voor een verdere urbanisatie van ons land. Het is pure fraude en een grove inbreuk op de (werking van) onze democratie.
Berekeningen vanuit de Ministeries bereiken de Kamer niet of te laat, of worden de Volksvertegenwoordigers op een gelegen moment simpelweg onthouden. Dat is, gelet op de verantwoordingsplicht van de uitvoerende macht jegens de Kamer, niet minder dan een negeren van de democratie. Ook over dit dossier is 23 juni gedebatteerd in de Kamer, maar de Kamer beschikte niet over de informatie die allang bekend was op de Ministeries, namelijk dat het ruimschoots minder kon met de krankzinnige eisen.
Kaag wist al op 25 mei van de berekeningen van haar ministerie, dat boeren veel minder stikstof hoeven te reduceren als NL de klimaatdoelen haalt. Op 23 juni was het stikstofdebat… Wij wisten niks. En nog meer bijzondere antwoorden hieronder in het draadje van @PieterOmtzigt 👇 https://t.co/2PI7l7UrfN
— Caroline van der Plas (@lientje1967) July 20, 2022
In feite is vanaf dat moment (23 juni) al, alles wat aan maatregelen op dit terrein wordt genomen, niet op democratische wijze tot stand gekomen, maar door list en bedrog. Daar kunnen we gerust een paar tribunalen tegenaan gooien en voor de gedaagden is het dan te hopen dat de rechters wat milder zijn dan in Neurenberg.
Toen Van der Plas eenmaal te spreken kwam over de door haar en Omtzigt aangevraagde onderbreking van het reces, teneinde alsnog ordentelijk te kunnen debatteren over de onlangs prijsgegeven berekeningen omtrent het stikstofdebat, werd het frame verlegd. Namelijk dat er geen steun zou zijn voor een dergelijk debat. Maar de tegenstemmende fracties zijn nu juist de in de regering deelnemende fracties. Bevallig werd de olifant in de kamer vermeden: het ontmantelen van de democratie
De geschiedenis zal hard over de huidige meelopers in de regeringsfracties en hun vazallen in de journalistiek oordelen, omdat ze op een cruciaal moment als mens, politicus of journalist faalden; de democratie in de steek lieten.